Olympische Spelen 2024 - Nadal, Serena en Mauresmo sluiten een waanzinnige openingsceremonie in Parijs af!
Rafael Nadal, Serena Williams en Amélie Mauresmo behoorden tot de laatste fakkeldragers tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen 2024 in Parijs op vrijdag. Het was een grandioze ceremonie die alle codes brak, en het resultaat was adembenemend.
Het was een ceremonie die, voor het eerst in de geschiedenis van de Olympische Spelen, het stadion verliet om in de stad plaats te vinden. Het podium stond op de Seine, terwijl de 205 delegaties in boten voorbij voeren. Dit alles speelde zich af tegen een achtergrond van tableaux vivants (dansers, zangers, muzikanten, artiesten, enz.) die krachtige boodschappen overbrachten in een vakkundig georkestreerde mix van genres.
De regen zelf, die gul op de Franse hoofdstad viel, leek een vleugje betovering toe te voegen. Deze betovering bereikte haar hoogtepunt toen een metalen paard en zijn zilveren ruiter, met de Olympische vlag als cape - een even mysterieuze als betoverende verschijning, in volle galop hangend in de Parijse nacht - 6 kilometer lang van oost naar west over de Seine reden, beginnend bij de Pont d'Austerlitz en eindigend bij het Trocadéro.
Hier kreeg Rafael Nadal de fakkel overhandigd door Zinédine Zidane, aan de voet van de Eiffeltoren, die werd verlicht als nooit tevoren toen de Spanjaard discreet wegglipte naar de kades van de Seine. Hij ging aan boord van een boot waar Serena Williams, Carl Lewis (10 Olympische medailles, waaronder 9 goud) en Nadia Comaneci (9 Olympische medailles, waaronder 5 goud) op hem wachtten.
Een paar minuten later meerde de boot aan bij het Louvre Museum, waar de vlam werd overhandigd aan Amélie Mauresmo. De voormalige nummer 1 van de wereld nam de Olympische vlam vervolgens mee naar het terrein van het voormalige Koninklijk Paleis, waar de estafette tussen de legendes van de Franse sport en de Olympische Spelen langzaam maar zeker zijn weg vond naar het hart van de Tuilerieën.
Tony Parker, Nantenin Keita en Alexis Hanquinquant (de Franse Paralympische vaandeldragers, met respectievelijk 9 medailles waaronder 3 gouden en een gouden medaille), Marie-Amélie Le Fur (atletiek, 4 Paralympische medailles waaronder 1 gouden), Michaël Guigou (handbal, 4 Olympische medailles waaronder 3 gouden), Allison Pineau (handbal, 2 Olympische medailles waaronder 1 gouden), Jean-François Lamour (schermen, 5 medailles waaronder 2 gouden).
Dan Felicia Ballanger (baanwielrennen, 3 medailles, allemaal goud), Florian Rousseau (baanwielrennen, 4 medailles, waarvan 3 goud), Émilie Le Pennec (turnen, 1 goud), David Douillet (judo, 3 medailles, waarvan 2 goud), Clarisse Agbégnénou (judo, 3 medailles, waaronder 2 goud), Alain Bernard (zwemmen, 4 medailles, waaronder 2 goud), Laure Manaudou (zwemmen, 3 medailles, waaronder 1 goud), Renaud Lavillenie (polsstokhoogspringen, 2 medailles, waaronder 1 goud) en Laura Flessel (schermen, 5 medailles, waaronder 2 goud) ...
En tot slot Charles Coste, 100 jaar oud en de oudste nog levende Franse Olympische kampioen (baanwielrennen, Londen 1948), die de taak van het aansteken van de Olympische ketel overdroeg aan Marie-José Perec (3 medailles, allemaal goud) en Teddy Riner (5 medailles, 3 goud). De ketel werd omgetoverd tot de mand van een heteluchtballon die in de Parijse lucht steeg en daar bleef zweven tijdens de wedstrijd. Het was adembenemend.
