Moya over de rivaliteit tussen Nadal en Federer: "Rafa was gemotiveerder dan ooit om nummer één van de wereld te worden".
Rafael Nadal, nu met pensioen, heeft zijn stempel gedrukt op het tennis. Carlos Moya blikt terug op een van de grootste rivaliteiten in de geschiedenis van de sport.
Halverwege de jaren 2000, toen de Spanjaard de nummer 2 van de wereld was, had hij nog maar één tegenstander in de weg staan: Roger Federer.
De Zwitser was op dat moment de onbetwiste leider. Carlos Moya blikt terug op de stappen die ertoe leidden dat de Mallorcaan in augustus 2008 eindelijk de top van de ATP-ranglijst bereikte.
"Bijna vier jaar lang was Federer zonder onderbreking de beste speler ter wereld. Maar aan het begin van 2008 was Rafa hongeriger en gemotiveerder dan ooit: hij wilde de toppositie op de ranglijst innemen.
Zijn zoektocht begon in Monte Carlo, aan het begin van het Europese gravelseizoen.
Aan het einde van een perfect toernooi versloeg hij Federer in de finale en zegevierde voor de vierde keer op rij," legt hij uit aan Super Tennis.
"Toernooi na toernooi zat Nadal achter Federer aan. Rafa versloeg de Zwitser in Hamburg en op Roland Garros, en daarna in de finale op Wimbledon.
Het was een epische wedstrijd tussen de twee beste spelers ter wereld, door velen beschouwd als de beste wedstrijd aller tijden.
Federer had opnieuw verloren. De eerste plaats op de ranglijst was nu binnen handbereik. Drie weken later won Nadal de Masters 1000 in Toronto en daarna won hij Olympisch goud in Peking.
Federers recordreeks was voorbij. Na 160 opeenvolgende weken als nummer 2 had hij eindelijk de top van het wereldtennis bereikt," concludeert Moya.
