In 1973 deed Billie Jean King veel meer dan Bobby Riggs verslaan: ze kantelde een symbool. Vijf decennia later herleeft de ‘Battle of the Sexes’ tussen Aryna Sabalenka en Nick Kyrgios, maar dit keer lijkt de strijd zijn ziel te hebben verloren.
Sociale media hebben een nieuw tijdperk voor het tennis geopend: een tijdperk waarin bekendheid evenzeer op de baan als op Instagram wordt opgebouwd. Maar hoever kan deze zoektocht naar zichtbaarheid gaan zonder het evenwicht van de spelers aan het wankelen te brengen?
Tennis stopt nooit… of bijna nooit. Achter de aaneengeregen toernooien moeten de kampioenen leren stil te staan om lang mee te gaan. Van Federer tot Alcaraz: onderzoek naar die paar cruciale weken waarin alles wordt beslist: rust, loslaten, wedergeboorte.
Van de zussen Williams tot Alizé Cornet, van sponsors tot de ATP- en WTA-circuits: het debat over loongelijkheid in het tennis is nog nooit zo hevig geweest. Tussen onmiskenbare vooruitgang en hardnekkige ongelijkheden wordt de koningssport van het racket geconfronteerd met zijn tegenstrijdigheden.
Met 50 opgebouwde weken als nummer 1 ter wereld vestigt het Spaanse wonderkind zich duurzaam onder de legendes en mikt al op het record van Jim Courier.
Op slechts 22-jarige leeftijd heeft Carlos Alcaraz zojuist een mijlpaal bereikt. De Spanjaard heeft de 50 weken als nummer 1 van de wereld gehaald, een mythische drempel die voorbehouden is aan een handvol uitverkorenen.
Terwijl de bonden moeite hebben zich opnieuw uit te vinden, trekken privé-academies de talenten aan… maar ook de families die in staat zijn om tienduizenden euro’s per jaar te investeren. Een systeem dat steeds performanter wordt, maar ook steeds ongelijker.