Sociale media hebben een nieuw tijdperk voor het tennis geopend: een tijdperk waarin bekendheid evenzeer op de baan als op Instagram wordt opgebouwd. Maar hoever kan deze zoektocht naar zichtbaarheid gaan zonder het evenwicht van de spelers aan het wankelen te brengen?
Tennis stopt nooit… of bijna nooit. Achter de aaneengeregen toernooien moeten de kampioenen leren stil te staan om lang mee te gaan. Van Federer tot Alcaraz: onderzoek naar die paar cruciale weken waarin alles wordt beslist: rust, loslaten, wedergeboorte.
Van de zussen Williams tot Alizé Cornet, van sponsors tot de ATP- en WTA-circuits: het debat over loongelijkheid in het tennis is nog nooit zo hevig geweest. Tussen onmiskenbare vooruitgang en hardnekkige ongelijkheden wordt de koningssport van het racket geconfronteerd met zijn tegenstrijdigheden.
Alcaraz rondt een droomjaar af en treedt toe tot de zeer selecte kring van spelers die twee seizoenen aan de top van de ATP-ranglijst hebben beëindigd.
Op slechts 22-jarige leeftijd heeft Carlos Alcaraz zojuist een mijlpaal bereikt. De Spanjaard heeft de 50 weken als nummer 1 van de wereld gehaald, een mythische drempel die voorbehouden is aan een handvol uitverkorenen.
Onder de kroonluchters van het Crown Casino in Melbourne heeft het Australische tennis veel meer gevierd dan alleen trofeeën. Het heeft zijn toekomst in de schijnwerpers gezet.
Roger Federer maakt een even onverwachte als verheugende terugkeer: de Zwitser zal opnieuw het terrein van de Australian Open betreden, omringd door drie andere voormalige wereldnummers 1. Een moment van nostalgie en magie dat fans niet willen missen.