De term Fan Week wordt steeds populairder in de sport. Met de bedoeling het tennis te dynamiseren en het voor iedereen aantrekkelijk te maken, kent dit inmiddels onmisbare evenement op sommige grote toernooien een groeiend succes.
Lang beschouwd als een eenvoudig voorgerecht vóór het grote spektakel, ontwikkelt de kwalificatieweek zich nu tot een volwaardig evenement. Tussen rauwe emoties, spectaculaire innovaties en recordopkomst zet de Opening Week de codes van het mondiale tennis op zijn kop.
In 1973 deed Billie Jean King veel meer dan Bobby Riggs verslaan: ze kantelde een symbool. Vijf decennia later herleeft de ‘Battle of the Sexes’ tussen Aryna Sabalenka en Nick Kyrgios, maar dit keer lijkt de strijd zijn ziel te hebben verloren.
Sociale media hebben een nieuw tijdperk voor het tennis geopend: een tijdperk waarin bekendheid evenzeer op de baan als op Instagram wordt opgebouwd. Maar hoever kan deze zoektocht naar zichtbaarheid gaan zonder het evenwicht van de spelers aan het wankelen te brengen?
Sinds de scheiding met Juan Carlos Ferrero gaat Carlos Alcaraz het onbekende in. En Steve Johnson gelooft te weten dat er snel een nieuwe mentor zal komen, waaronder een naam die goed bekend is in het circuit.
« Ik was bang om een 6-0, 6-0 te krijgen »: Steve Johnson kijkt met eerlijkheid en humor terug op zijn enige duel tegen Rafael Nadal, een even intimiderende als onvergetelijke herinnering.
Tegenover Rafael Nadal had Steve Johnson maar één ding in gedachten: vernedering voorkomen. De Amerikaan blikt terug op die wedstrijd in 2015 in Madrid, tussen angst voor een dubbele 6-0 en opluchting over het winnen van... slechts één game.
Tegenover Nadal weet iedereen wat te verwachten... en toch ontkomt niemand eraan. Steve Johnson vertelt met humor hoe het is om de koning van het gravel te confronteren, tussen angst, respect en fascinatie.