Lys blikt terug op haar hervonden plezier in tennis: 'Ik realiseerde me dat ik me te veel identificeerde met de resultaten'
Lys blijft gestaag de ranglijst beklimmen en bevindt zich nu in de top 40. De Duitse, geboren in Kiev in Oekraïne, moet nu meer consistentie vinden om haar positie op een bepaald niveau te behouden. Als achtste finaliste op het Australian Open (waar ze een lucky loser was) en kwartfinaliste van de WTA 1000 van Peking dit jaar, heeft Lys aangetoond dat ze in staat is om de beste speelsters van de tour te verslaan.
Ze slaagde er inderdaad in om Elena Rybakina te overwinnen in de Chinese hoofdstad. Echter, de dingen zijn niet altijd gemakkelijk voor haar geweest, zoals ze onlangs in een interview voor de podcast Tennis Insider Club, gepresenteerd door Caroline Garcia, heeft verteld.
"Dit is mijn eerste jaar in de top 100. Ik dacht dat het leven makkelijker zou zijn, dat ik meer geld en minder zorgen zou hebben. Maar het was precies het tegenovergestelde. Ik had zoveel druk, ik trainde twee keer zo hard, en vlak voor Wimbledon besefte ik dat ik niet meer genoot, terwijl ik altijd plezier had gehad in het spelen. Ik realiseerde me dat ik me te veel identificeerde met de resultaten.
Ik wilde Eva zijn, ook buiten het tennis. Met mijn betere resultaten begonnen mensen me advies te geven over wat ik moest doen, hoe ik moest spelen. Ik begon naar hen te luisteren en mijn verwachtingen groeiden. Ik had geen plezier meer in het spelen. Ik reis met mijn familie. Het is dankzij hen dat ik in de top 100 sta. Ze zeiden tegen me: 'Eva, ontspan. Zelfs als je plaatsen op de ranglijst verliest, zelfs als je alle wedstrijden verliest, je hebt het niveau. Je zult er vroeg of laat komen. Adem diep in.' Tenminste, ik heb mensen om me heen die me dat zeggen, want het proces is echt intens.
Ik geef het beste van mezelf als ik me geen zorgen maak over de resultaten. Als ik vroeg in een toernooi word uitgeschakeld, kan ik naar het strand gaan, iedereen wint erbij. Er bestaat een vooroordeel over vrouwelijke atleten: ze moeten alles opofferen en mogen niet genieten. Dat is onzin. Iedereen is anders. Je kunt hard werken, gedisciplineerd zijn en toch van het leven genieten.
Mijn vader (die ook haar coach is) heeft veel van mij moeten leren, omdat ik erg gevoelig en emotioneel ben. Als hij me op een traditionele manier had gepusht, had ik waarschijnlijk opgegeven. Hij heeft zijn coaching aangepast aan mijn persoonlijkheid en mijn fysieke behoeften, zoals het omgaan met mijn artritis, en daarom kan ik mentaal gezond blijven en me blijven verbeteren", verzekerde Lys.
