Sociale media hebben een nieuw tijdperk geopend voor het tennis: een tijd waarin bekendheid evenzeer wordt opgebouwd op de baan als op Instagram. Maar hoever kan deze zoektocht naar zichtbaarheid gaan zonder het evenwicht van de spelers aan het wankelen te brengen?
Tennis stopt nooit… of bijna nooit. Achter de aaneengeregen toernooien moeten de kampioenen leren stil te staan om lang mee te gaan. Van Federer tot Alcaraz: onderzoek naar die paar cruciale weken waarin alles wordt beslist: rust, loslaten, wedergeboorte.
Van de zussen Williams tot Alizé Cornet, van sponsors tot de ATP- en WTA-circuits: het debat over loongelijkheid in het tennis is nog nooit zo hevig geweest. Tussen onmiskenbare vooruitgang en hardnekkige ongelijkheden wordt de koningssport van het racket geconfronteerd met zijn tegenstrijdigheden.
Carlos Alcaraz heeft zojuist zijn naam naast de grootste heilige monsters van het Open Tijdperk geschreven, door de top 10 binnen te gaan van spelers die de meeste opeenvolgende weken in de top 3 van de ATP-ranglijst hebben doorgebracht.
De Serviër heeft een tipje van de sluier opgelicht over zijn gespannen begin met Federer en Nadal. Van afstandelijkheid tot kameraadschap, Djokovic vertelt hoe de Big 3 heeft geleerd elkaar te begrijpen buiten de banen om.
Rafael Nadal heeft de vlam weer aangewakkerd: gevraagd over een mogelijke 'Fedal Tour', sluit de Spanjaard het idee niet uit om weer naast Roger Federer te spelen.
Voordat hij in 2026 afscheid neemt, kan Stan Wawrinka steunen op een statistiek die hem apart zet in het tijdperk van de Big Three, zelfs voorbij zijn drie Grand Slam-titels.