Tsonga vertelt over de eenzaamheid van een professionele tennisser: "Ik heb grote overwinningen behaald toen ik ongelukkig was"

Denk aan 24 mei 2022. Die dinsdag nam Jo-Wilfried Tsonga op een volgepakt Court Philippe Chatrier afscheid van het Franse publiek. Aan het einde van een memorabele eindstrijd (nederlaag van Casper Ruud, uiteindelijke finalist 6-7, 7-6, 6-2, 7-6) legde de finalist van de Australian Open 2008 zijn rackets weg.

Als eregast in het Canal+ programma 'Clique' had de Franse tennislegende de gelegenheid om terug te kijken op zijn lange carrière. Hij maakte ook van de gelegenheid gebruik om te praten over een onderwerp dat hem na aan het hart ligt: de onzichtbare eenzaamheid van tennissers.

Heel openhartig herinnert 'Jo' zich: "Ik heb grote overwinningen behaald terwijl ik ongelukkig was. Ik won de Japanse Grand Prix in Tokio (in 2009, toen ik Youzhny versloeg in de finale) en ik ging naar huis. Ik was vertrokken met mijn coach en ik voelde me een beetje down. Mijn moeder zei tegen me: dat was geweldig, dat was briljant. Ze hadden het thuis gevierd met hun vrienden, met iedereen. Ze vierden het met elkaar, maar ik was helemaal alleen in Tokio. Ik had mijn vrienden niet, ik had mijn familie niet. [Mijn grootste overwinning in het leven is dat ik zoveel momenten in mijn carrière heb kunnen waarderen. Het zijn mijn kinderen. Het is de relatie die ik heb met mijn familie, mijn ouders, mijn broers en zussen, mijn maten."