Cornet: "Wat een avontuur! Een bladzijde van 30 jaar wordt omgeslagen. Het is beangstigend, maar ik heb ongelooflijk veel geluk gehad.

Guillaume Nonque

le 28/05/2024 à 14h27

2 min to read

Cornet Roland Garros Zheng

Alizé Cornet speelde dinsdag de laatste wedstrijd van haar professionele tenniscarrière op de klei van Court Philippe Chatrier. De Française verloor logischerwijs in de eerste ronde van deze 2024-editie van Roland-Garros. Ze werd in twee sets (6-2, 6-1) verslagen door de uittredende finaliste en nummer 8 van de wereld, Qinwen Zheng uit China. De voormalige nummer 11 van de wereld (2009), die recordhoudster is van 69 gespeelde opeenvolgende Grand Slam toernooien, was erg geëmotioneerd toen ze de microfoon pakte.

Alizé Cornet: "Het betekent veel voor me om het einde van mijn carrière hier op Roland-Garros te kunnen vieren. Het is geweldig, want ik was gisteren al in tranen na Rafa's wedstrijd en nu ben ik vandaag weer in tranen. Ik heb me wekenlang voorbereid op dit moment, maar ik denk niet dat je ooit klaar bent als de tijd komt om afscheid te nemen.

Het is een hele bladzijde die wordt omgeslagen, een bladzijde van 20 jaar professioneel tennis. Maar eigenlijk is het meer een bladzijde van 30 jaar, want ik begon met tennissen toen ik 4 jaar oud was. Dus ik moet dat allemaal achter me laten en aan een tweede hoofdstuk in mijn leven beginnen. Op een bepaalde manier is het eng. Ik heb ongelooflijk veel geluk gehad met dit leven.

Nu zie ik de beelden weer (op het grote scherm) en ik heb het tot nu toe volgehouden, maar nu overvalt de emotie me omdat ik zie hoe ver ik ben gekomen. En... ik ben echt trots op mezelf, echt trots op wat ik heb bereikt. Ik had graag meer gedaan, zoals altijd, zoals vandaag, ik had graag gewonnen, een betere prestatie geleverd.

Maar ik heb alles gegeven voor mijn sport en, zoals ik al zei, ik ben echt ongelooflijk gelukkig dat ik dit leven heb mogen leiden. Natuurlijk heeft het veel moeite gekost, veel opoffering, veel hard werken en veel soul-searching. Er zijn veel ups en downs geweest. Maar toch, wat een avontuur!

Papa, mama, Bastien (zijn broer Sébastien), als we hadden geweten toen we hier in 2005 aankwamen, toen ik 15 was, dat we hier 20 Roland-Garros later nog steeds zouden staan, op Centre Court, na een drukke carrière, denk ik dat we voor dit avontuur hadden getekend. Bedankt dat jullie er altijd waren, vanaf het begin, vanaf mijn allereerste stapjes."