« Zelfs Alcaraz had dat niet op 19-jarige leeftijd »: Fonseca op de voetsporen van het Spaanse wonderkind?
Fonseca, een bliksemsnelle opmars
Er zijn seizoenen die klinken als een waarschuwing. Dat van João Fonseca, 19 jaar, hoort in die categorie.
Twee ATP-titels, een krachtige intrede in de top 25, een overwinning op Rublev al bij de Australian Open en vooral een indruk: die van een speler die sneller versnelt dan de gebruikelijke regels van het circuit.
Natuurlijk talent, kracht, charisma: de Braziliaan heeft alles om een van de onmisbare gezichten van het moderne tennis te worden.
Een vergelijking: Fonseca vs Alcaraz, versie 2021
De vergelijking leek pretentieus, maar vandaag maken de cijfers hem geloofwaardiger.
De vooruitgang van Fonseca lijkt vreemd genoeg op die van een zekere Carlos Alcaraz tijdens zijn seizoen 2021, het seizoen dat de komst van een fenomeen op het ATP-circuit aankondigde.
Inderdaad, Fonseca steeg van de 145e naar de 24e plaats op de ranglijst, terwijl Alcaraz dat jaar van de 141e naar de 35e plaats was geklommen.
Wat de ATP-statistieken betreft, dezelfde gelijkenissen: 26–16 voor Fonseca, tegenover 27–17 voor Alcaraz.
Titels: twee ATP-trofeeën voor beide jonge wonderkinderen
Vervolgens lijken beide mannen hetzelfde succes te hebben gehad tijdens hun overgang van Challengers naar het hoofdcircuit.
Hetzelfde geldt voor de Grand Slams: waar ze er snel in slaagden een eerste ronde te winnen. Fonseca heeft echter nog niet het niveau van Alcaraz' US Open 2021 bereikt.
Meer dan toevalligheden?
Toch moet men gematigd blijven, want het jaar 2025 van de Braziliaan was niet alleen een sprookje.
Inderdaad, Fonseca heeft ook de harde realiteit van het circuit ondergaan: wedstrijden verloren door gebrek aan een plan B, identiteitscrises, emotioneel beheer dat nog kwetsbaar is.
Maar deze tegenslagen hadden een gunstig effect: ze hebben hem gehard. Bovendien verandert dit niets aan het voor de hand liggende: Fonseca heeft iets wat anderen niet hebben.
Dus Fonseca toekomstige nummer 1 van de wereld?
De droom is verleidelijk, maar de realiteit is heel anders. Alcaraz en Sinner domineren al het tijdperk. En hen bijbenen lijkt erg moeilijk.
Als hij echter zijn overgangsspel verrijkt, als hij zijn keuzes verfijnt, als hij zijn lichaam intact houdt, dan ja, zou het Braziliaanse fenomeen de fantasieën van zijn grootste fans kunnen waarmaken.
Veel als, maar we weten het, topsport heeft zijn portie verrassingen die we onmogelijk kunnen voorspellen.
Davis Cup: tussen hervormingen, kritiek en nationale cultuur
De paradox die het tennis verdeelt: tussen uitgeputte spelers en een verzadigde kalender maar steeds meer exhibities
Opleiding van toekomstige kampioenen: focus op de neergang van het Franse publieke model tegenover de privé-academies
Is padel een bedreiging voor tennis? Een duik in de revolutie die de gevestigde orde door elkaar schudt